Regen regen en nu zonnenschijn.......

Zo, onze eerste week zit erop. Na een zeer natte en doorweekte start, want ja de tropische buien gierde aan ons voorbij, hebben we nu toch nog een beetje zon gekregen, wat het wel een stuk aangenamer maakt. Hopelijk zijn de muskieten dan ook wat mee weg, want ik lijk wel een Michalin mannetje met alle bulten op mijn lijf. Ven in jouw taal ben ik Sherman/Shelly ook zo opgezet :) Ook heb ik al het vliegenspul dat je kan kopen (12 verschillende dingen we hebben geteld), maar niets helpt terwijl iedereen zegt (Bakra of Surinamer) dat het moet helpen……dus ja ook de vliegen vinden me al lekker :)

Ook voorstellen onze nieuwe namen:
Witte kip, sneeuwwitje, witte lolly, witte, pst pst schatje, jullie zijn lekker wit, witte snoepje, maria’s en vast nog wel meer maar kunnen we nu niet meer opkomen, wordt vast wel vervolgd :) en dan natuurlijk het getoeter van alle auto’s, mensen die omkijken en de motoren die bijna omvallen van het langzaam rijden en naar ons kijken.

Woensdag jl hebben we kennis gemaakt met Mr. King. Hij is het hoofd van Internaat Warishi (wat betekend iets dat je op je rug kan dragen, komt van de Indianen vandaan) waar wij de komende periode stage zullen gaan lopen. Elke woensdag is er een vergadering waar de jongens besproken worden en de eventuele problemen/bijzonderheden. Deze keer was er niets en hebben we een beetje gekletst over ons, maar ook over de jongens en dan met name de omgang tegenover de “bakra’s” (Nederlanders) en de Surinamers. Ze merkte wel dat ze tegen de bakra’s vrijer waren, maar wel beleefd en respectvol. Tegenover de Surinamers hoeven ze dat niet te doen, omdat het niet hoort en zeker niet in hun cultuur.
Ook besproken wanneer we zouden beginnen. Officieel zouden we pas maandag jl. moeten beginnen met stage, maar dat zagen we niet zitten. We hadden de ‘stad’ wel gezien en het was toch alleen maar regen dus wilde wel gaan beginnen. Uiteraard toen wij begonnen donderdag was de regen voorbij, maar ja shit happends.

Donderdag begonnen met onze eerste stage dag. Om 14.00 werden we verwacht en zouden wij ons voorstellen en andersom. We hebben te maken met 7 jongens in de leeftijd van 15-20 jaar die allemaal afkomstig zijn van Apoera (Indianendorp). Ze zitten daar 7x24 uur en alleen in de vakanties gaan ze naar huis. Nu is er over 3 weken vakantie, ja wisten wij ook niet dus erg fijn…., en wij zitten eraan te denken om dan een paar dagen naar Apoera te gaan om te kijken waar de jongens vandaag komen, maar ook om meer van Suriname te zien.

We begonnen dus om 14.00 uur en hebben toen wat gekletst over onze studie, wat we komen doen en ook aan de jongens gevraagd wat ze zo een hele dag deden. Ze staan om 6.00 uur op, nou hun liever dan ik, gaan dan baden/wassen om 7.00 uur eten en daarna naar school toe wat dan tot 12.30/13.30. Daarna gaan ze eten, wat bereid wordt door Mr. King en later door ons. Na het eten is er rusttijd van 14.00-17.00 en hebben ze tijd om te relaxen. Nu is er op maandag, dinsdag, woensdag, donderdag en zondag verplichte studietijd en moeten ze, onder begeleiding, studeren in vakken waar ze of een tentamen van hebben of een proefwerk. Wanneer ze iets niet snappen kunnen ze vragen om hulp of loopt er iemand rond. Dit wordt gedaan door Mr. King of Gayatrie (hopelijk schrijf ik het goed zo). Gayatrie loopt ook stage op het internaat voor 15 uur per week. Zij helpt dan de jongen met huiswerkbegeleiding en maakt zorgplannen voor de jongens, iets waar wij haar in de loop der tijd mee gaan helpen.

Maar goed weer ff terug komen op onze eerste dag stage. Het was erg leuk, de jongens leken enthousiast, maar vonden het jammer dat we een vriend hadden, want zoals ze zeiden, waren wij de ideale vrouw voor ze :):):):):)
Wij waren zo mooi wit ze wilde wel met ons trouwen en vroegen ook hoe het in NL was en hoe de jongens je daar versieren (dit adhv het ge-pst pst hier dat wij NL’ers daar niet op reageren) dat ze wel in NL wilde wonen, maar toen ze hoorde dat je moest werken van
8.00-17.00 zonder tussen de middag warm te eten of te rusten krabbelde sommige toch terug…

Een rondleiding gekregen door het internaat en hoe zal ik het zeggen…..in onze ogen zeer armoedig, koud & kil. Er is dan een ruimte waar alles gedaan wordt. Er wordt gegeten, tv gekeken, geklets, gestudeerd echt alles en er staan 4 tafels, met stoelen maar niet die wij gewend zijn gewoon harde houten, en 2 bureaus en een ‘tv kast’ en dat is het. Er hangt niets aan de muur, op een paar papieren na, en het is gewoon kou en kil. Hopelijk kunnen wij daar nog iets aan gaan doen om het wat gezelliger en aangenamer te maken met studeren……

Nadat we dat gedaan hadden was er rusttijd en gingen wij naar huis toe, want ja rusten zonder bed is natuurlijk ook niets. Om 5 uur teruggekomen en was er voetbaltraining want 1 maart gaan ze in Paramaribo voetballen en moet er natuurlijk wel getraind worden, erg leuk om te zien.
Tijdens de studietijd meegekeken met hun vakken, maar sorry heb er geen kaas van gegeten hoor, natuurkunde heb ik maar 3 maanden gehad, wiskunde heb ik laten vallen en autotechniek en lastechniek heb ik nooit gehad dus moet me er maar goed in gaan verdiepen de komende tijd en wellicht wordt ik nog slimmer dan ik al ben…..…..
Alhoewel met wiskunde ging het me best goed af. Was samen met Rocky (jongen van Internaat) een som aan het maken over met haakjes wegwerken en positief en negatief (ja had er ook nooit van gehoord, wel in een grijs verleden, hoor dus je hoeft je niet te schamen) en hadden toch ff samen die som gemaakt en was nog goed ook (dat zei de juf). Toen we dat gedaan hadden gaf hij me een high five en had die een smile van hier tot Tokio erg leuk om te zien en gaf bij mijzelf ook gelijk een goed gevoel.

Zoals ik al eerder vertelde is er zaterdag 1 maart een voetbalwedstrijd in Paramaribo en daarvoor zijn de jongens hard aan het trainen, zo ook vanmiddag weer want ja wil je een beker halen moet je er veel voor over hebben……
Wat ik erg leuk vond was dat een aantal jongens aan ons vroegen of we ook mee gingen naar Paramaribo om hun te zien spelen en ook of we kwamen kijken bij trainingen. Erg leuk om te horen want is toch wel een beetje dat ze je ‘leuk’ vinden.

Zaterdag samen met Mr. King gekookt voor de jongens, we hadden Sopropo, ook wel alligator huid genoemd, gemaakt. Dat is een soort komkommer die je opensnijd en de binnenkant (is wit en zacht met pitten) eruit haalt en dan de ‘schil’ overblijft. Dit doe je vervolgens klein snijden en ga je koken tot het zacht is. Samen met rijst en kip was wel lekker moet ik zeggen dus thuis ook maar eens proberen, dus als ik thuis kom kunnen jullie komen eten op zijn Surinaams :):):)

Het weekend is hier wel erg saai, maar wij hadden gekozen om te gaan werken, zodat we toch wat te doen hadden. Zondag was er een sportdag bij de tennisbaan met oud Hollandse spelletjes als: zaklopen, ski-lopen (latten aan je voeten en dan iemand rechts-links roepen), water naar de overkant brengen zonder je handen of mond te gebruiken, blind volleyballen, eierloop en spijkerpoepen erg leuk allemaal en iedereen had de grootste lol. Zat samen met Adrienne en 2 jongens waarvan 1 van het internaat in een groepje. We hadden de grootste lol, was erg gezellig dus hopelijk zijn er nog meer van deze dagen!

Ook nog andere Nederlandse meiden en jongens ontmoet wel gezellig, alleen vind ik het een erg groot nadeel dat wij ontzettend ver weg zitten. Wij hebben echt geen contact met de ‘buitenwereld’. Nu kan je natuurlijk overal naartoe gaan dat weet ik ook wel, maar duurt als snel 20 minuten voordat we ergens zijn en moeten dan over een zand weg vol met kuilen nou dat doet je rug ook niet goed hoor. We hebben dan wel een fiets, maar mijn zadel daarmee bouw ik een bavianenkont op en heb ik automatisch een tok vertaald krijg een eelt reet en mijn punani doet er pijn van!!!!
Maar het huis begint nu wel op een huis te lijken. Het heeft nu ook een wasmachine, we hebben schoonmaakspullen gekocht en hebben een strijkijzer, bezem en een mop dus we komen er wel. Het toppunt was trouwens wel van de week. Wij wilde gaan koken (hadden het pas 1x gedaan) en op een gegeven moment hadden we geen gas meer. Dus wij naar beneden toe gaan om te zeggen dat het gas op was, moesten ze lachen…..wij elkaar aankijken van wat moeten we hier mee. Vertelde ze doodleuk dat dat kon, omdat ze de gasflessen met elkaar verwisseld hadden en dat deze inderdaad bijna leeg was (staat naast de kookplaat gewoon een gasfles helemaal verroest en wel, hoeven we bij ons niet te proberen). Moesten hem dus laten vullen op eigen kosten want dat werd niet van onze €100,- huur per maand betaald. Nou ja maar laten vullen, maar Rob had ons verteld dat het all-in was dus wij zijn ervan uit gegaan ook het gas daarbij in zat, normaal wel toch…..dus daar maar ff over gaan zitten met hem!

Nou mensen veel leesplezier weer en probeer nadat we in Paramaribo zijn geweest weer een stukje te plaatsen met foto’s van de wedstrijd en Paramaribo, want ja kan niet elke week een nieuw stuk plaatsen.
Zijn ook van plan om met een stel meiden van hier naar de Raleighvallen te gaan, wat waarschijnlijk 7 of 8 maart zal zijn. Dat zijn de watervallen in Suriname zelf niet die in Guyana, maar daar wil ik ook nog wel heen. Ook is het een heel mooi natuurpark waar je heel misschien apen, toekans en veel vogelsoorten kan zien.
Eerder had ik jullie verteld over Brownsberg, waar we heen konden, maar doen we toch niet. Dit omdat het maar liefst €240,- kost en ik het ook leuk vind daar met JW naartoe te gaan dus, maar 1x geld uitgeven en zeker zo’n bedrag! Overigens zijn alle tripjes wel aan de prijzige kant, dus dat is minder €175,- ben je zo kwijt dus mooi dat we er een lange tijd zijn en dat JW komt zodat ik wat kan spreiden…….

Jenny bedankt voor de ontzettend goede tip voor het overheerlijke Fernando ijs, ligt al een voorraadje in de ijskast! Thank you Girl!!!

Een laatste noot voor degene die om mijn adres vragen, zou ik zeggen kijk bij de berichten want staat zelfs in een apart kopje!!!!!