Raleighvallen en Voltzberg

Jaja mijn eerste tripje naar de mooie binnenlanden zit er helaas weer op. 4 dagen heb ik genoten van de mooiste natuur ooit, de mooiste vogels, apen en wilde zwijnen, het lekkere eten, het ontzettend mooie uitzicht en vooral hele leuke en vriendelijke mensen om mij heen! Kortom een trip om nooit meer te vergeten! Veel leesvoer maar kan ook niet anders me zo’n ontzettend mooie en indrukwekkende trip als deze!

Op woensdag was het zo ver de wekker ging om 4.30, ja mensen jullie lezen het goed Patricia ging vroeg haar bed uit, zodat ik om 5.15 bij Lisette zou zijn. Lisette is de psychologe van Warishi en gaat helaas over 3 weken al weer naar Nederland. Toevallig ging zij die dag ook naar ‘de stad’ toe om haar beste vriendin van het vliegveld te halen dus hoefde we beide niet met onze ipod te reizen.
Dit keer ben ik met de staatsbus gegaan deze is de helft goedkoper dan de PN bus, maar doet er wel 1 uur langer over dus ik ben benieuwd. De bus kwam aanrijden en zag er goed uit. Een grote schoolbus, zo’n Amerikaanse dus het beloofd wat voor de reis, die stipt 6.00 vertrok en wij maar denken dat Surinamers niet op tijd vertrekken nou deze dus wel :)
Daar zat ik dan begonnen aan mijn reis van ongeveer 5 uur, maar gelukkig comfortabel net als Liset of toch niet……ongeveer iets verder dan mijn zandpad naar huis stond een man en de bus stopte. Hij ging voorin de bus zitten, maar toen de volgende persoon opgehaald moest worden schoof hij door naar achter naast Liset. Nu zul je denken gezellig gezelschap maar toch was ze iets minder blij dan dat, omdat hij nogal een eigenaardige lichaamsgeur had lees stonk, dronken was en helemaal vies en bezweet was…….geluk voor mij, ivm niet ruiken, maar nadeel voor Liset maar erg komisch zeker toen hij sliep en door een heuvel in het doorlooppad lag en de hele bus in een deuk lag :D:D:D

Rond een uur of 11 waren we dan in de stad en gelijk Danielle maar even sms-en waar ik was en dat ik naar het Guesthouse ging. Aangekomen bij het guesthouse en ingecheckt viel het me alles behalve tegen. De kamer was goed, had een douche en toilet erbij en zag er allemaal erg schoon uit (voor Surinaamse begrippen dan) dus zeker voor herhaling vatbaar. Na ongeveer een half uur waren ook Danielle, Judith, Anne-Marie, Robbie, Anne en ouders er en konden we even kennis maken. De trek begon te komen bij iedereen maar om 12 uur zou Diego komen die voor de komende dagen onze gids zou zijn voor de Raleighvallen en Voltzberg. Maar ja wat zou Suriname zijn zonder er zeker een half uur later te zijn dus eindstand half 1 was Diego er met John zijn broer. Verteld wat het schema was, maar ook dat Diego er niet bij kon zijn ivm school en dat John, zijn vader en zwager :D Eric het over zouden nemen van hem dus dat komt helemaal goed denk ik zo.

Nadat ze weg waren en ik weer een hele duid lichter was door de betaling tijd om te shoppin in het walhalla van de stad. Lekker ff shoppen voor zo weinig geld dus erg gevaarlijk maar heb me goed ingehouden al zeg ik het zelf!
In de avond lekker wat gegeten in de stad en wat gedronken bij het Vat de tent voor alle Nederlanders, normaal niks voor mij maar was wel even gezellig zo met elkaar. Zo had ik ook 2 meiden gezien, Esther & Bianca, die eerst ook in Nickerie stage liepen maar om omstandigheden weggingen dus erg gezellig. Zelfs met elkaar het idee gekregen om in de vakantie hier (vanaf 17 maart tot 7 april) 1 weekje naar de stad te gaan en lekker te feesten, relaxen en misschien naar White Beach te gaan (zo wit schijnt het strand trouwens niet te zijn :D) Na ons drankje gedronken te hebben vroeg onder de wol want om 8 uur zouden we vertrekken naar de Raleighvallen!

Ook donderdag weer vroeg uit bed om op pad te gaan en te beginnen aan de lange en waarschijnlijk vermoeiende reis. Om 8 uur zou de bus gaan en zowaar om 7.45 stond die er al! Ja zelfs voor de tijd erg frappant vind je niet? Maar goed alles inladen en op naar het huis van John om hun op te gaan halen en wat nog meer allemaal…….eenmaal aangekomen kwam Robbie erachter dan hij zijn fototoestel nog bij het Vat (verzamelpunt van de ochtend) had laten staan dus wij ernaar bellen en gelukkig hadden ze hem achter de bar gestopt, dus hij terug met iemand. Vervolgens komt er steeds meer en meer op het erf te staan dat mee moet in de bus dus iedereen eruit en er weer in al het busje is volgeladen! En mensen wist niet dat er zoveel in een bus kon, dus kijk vooral op de foto’s en je schrikt je dood wat er voor eten mee ging (hou wel in gedachte dat het is voor 15 man en dat 4 dagen lang)
Na ongeveer 1,5 uur in de bus gezeten te hebben met muziek van Cluseau en Marco Borsato, dachten vast dat we daar van hielden, kwamen we bij de boten die ons naar het gebied van de Raleighvallen zouden brengen.
Na een tocht van 2 uur hadden we een tussenstop om even lekker te eten en vooral je benen te strekken en je kont te ontspannen. Je zit namelijk op een houten bankje met wel een kussentje maar dat niet echt veel helpt. Bij een ontzettend mooie tussenstop lekker rijst, ja wat anders, gegeten met bruinenbonen en rookworst, ja ik zie jullie al denken hmm wat een combi dat dacht ik ook maar smaakt echt super goed! Nadat de lunch op was zijn we nog ongeveer 1,5 uur gaan varen naar onze slaapplaats Witagron. Na het uitladen van de boot en het in een ketting staan zodat alles snel naar boven kon was het tijd om de hangmatten op te gaan hangen. Nadat alles hing en alles uitgepakt was tijd om te eten en daarna te gaan slapen want de dag erna was weer lang we gaan namelijk naar de kapitein van het dorp om kennis te maken iets dat een gewoonte is wanneer er gasten komen. Ook gaan we naar Kaaimanston de woonplaats van ‘opa’ de vader van Diego en John en de schoonvader van Erik.

De ontmoeting met de kapitein was erg leuk. Als hele grote groep blanken door het dorp lopen (12 stuks) en het is zo primitief dat je je bijna niet kan voorstellen dat er ook mensen wonen in de huizen, omdat wij het gewoonweg niet gewend zijn. Op naar de kapitein en die verteld veel over zijn dorp en heet ons van harte welkom. Na een kijkje in het dorp genomen te hebben en veel aparte beesten gezien te hebben als: kippen met kale nekken, grote hazen (lijkt wel een klein varken) wilde varkens (lijkt op varken/tapir/stekelvarken) en veel mooie vogelsoorten komen we aan bij het gezondheidscentrum. Daar was een mevrouw heel enthousiast aan het vertellen over haar naaimachines, deze waren namelijk gesponsord uit Nederland zodat ze muskieten netten konden maken voor de kinderen en zo malaria te voorkomen. Bij deze demonstratie zat ook een super lief jongentje die heel leuk een banaan aan het eten was namelijk: schilde zijn banaan nam een hapje en klapte hem weer dicht echt te lief voor woorden (zie foto).
Na deze uitleg zijn we verder gegaan want ja de tijd dringt ook. Op naar de boten en na ongeveer 10 minuten varen waren we bij Kaaimanston het dorpje van ‘opa’ na een korte rondleiding in zijn huis (met bijennest) gingen we ook daar naar de kapitein toe. In tegenstelling tot het vorige dorpje zag je hier geen kinderen, dit omdat er alleen volwassenen wonen en de mensen met kinderen allemaal in de stad of elders. Op naar de jungle. Opa met zijn geweer (met hagel) en zijn kapmes liep voorop en trots dat die was……na een wandeling van ongeveer 1 uur gingen we weer terug en het was mooi. Veel mooie natuur heel veel groen en bomen waar je eng van werd had nog nooit zoiets moois gezien! Wel hoorde we steeds gegrom uit de bosjes, maar helaas geen wild beest gezien kwam denk ik omdat we met een te grote groep waren en het vroeg was. Wel was ik niet vermoedend aan het lopen dat ik Erik hoor zeggen kijk een slang. Bleek dus dat ik er voorbij was gelopen maar dat hij wel dichtbij mij zat. Hij zei ook heb bewust niks gezegd omdat je anders zou schreeuwen……ben ik dan zo voorspelbaar :)
Nadat we weggingen van het dorpje nog lekker gezwommen bij de rivier dat was wel even lekker. Opa vertelde ook waarom het eigenlijk Kaaimanston genoemd werd dit was omdat er voor het dorpje stenen liggen en men het vroeger op een Kaaiman vond lijken dus vandaar de naam. Eenmaal terug bij onze slaapplekken was het tijd om te relaxen gezellig wat drinken met elkaar, kletsen en dansen. Tegen de avond hoorde we volop muziek, want John had al eerder gezegd dat de kans groot was dat we muziek kregen, en inderdaad een groep mannen met trommels stond op ons te wachten. Nadat ze geïnstalleerd waren kon het feest beginnen. Leuke muziek (zie filmpje nu is het wel minder, je moet het meemaken :D) en lekker dansen met zijn allen. Er waren ook een aantal ‘kinderen’ bij en op een gegeven moment werden alle dames :D Judith, Danielle, Anne en ik door 1 jongen vastgepakt bij de handen om te dansen erug grappig en hun voelde zich gelijk de man :):):)
Tot een uur of 1 is het zo doorgegaan en toen toch echt proberen te slapen, omdat we om 6 uur moesten opstaan om te ontbijten en daarna te vertrekken naar de Voltzberg.

Nou het opstaan was best vermoeiend na niet geslapen te hebben, maar het zou de moeite waar moeten zijn dus ben benieuwd of het ook zo is. Na een ritje van 2,5 uur in de boot en natuurlijk weer bepakt en bezakt aangekomen bij de accommodatie bleek deze vol te zitten dus wij van wat nu weer…….maar geen nood de Surinamers hebben altijd overal een oplossing voor dus gingen we gewoon eerst wandelen naar de Voltzberg en de jongens en mannen van de boot gingen op zoek naar een slaapplek voor ons. Zo gezegd zo gedaan. De trip zou ongeveer 7 á 8 uur lopen zijn afhankelijk van het tempo waarin we lopen. Na zo’n 1,5 uur lekker gelopen te hebben in het zonnetje maar toch koel ivm alle bomen in de jungle voelde we wat regen en voor we het wisten kwam het met bakken uit de hemel vallen. Nou mensen echt waar iedereen was tot zijn naad zeik en zeiknat niet echt fijn zeker niet wanneer je even stilstaat dan verkleun je gewoon. Maar goed aangekomen bij het plateau van de Voltzberg gekeken wie er naar boven wilde klimmen en of het überhaupt verwantwoord was. Na een lange discussie van wel niet wel niet toch gegaan met een clubje. Hierbij gingen we via een smal ‘pad’ naar boven toe maar ohw zo goed oppassen want het was zo glad als een aal. Eenmaal boven een super mooi uitzicht alleen jammer dat het mistig was en er overal nevel hing. Wel een pluspuntje toen we boven waren was het wel even droog en ook al snel trok de mist/nevel iets weg waardoor we toch nog leuke foto’s konden maken. Het uitzicht was echt super mooi je kon heel ver kijken zag nog 2 andere bergen waarvan 1 de tafelberg was (ja niet alleen in Afrika) en je keek uit op het gebied Raleighvallen echt onbeschrijfelijk mooi gewoon!
Niet veel later, maar wel de foto’s, ging het weer lichtelijk regenen dus wij weer naar beneden, maar gemakkelijk was het niet we moesten echt achterstevoren naar beneden klimmen omdat je anders naar benden viel en dat is ook weer niet nodig :D
Eenmaal terug rond een uur of 6 bij de boten zat bij iedereen nog de stemming er goed in en ik moet zeggen dat ik het laatst uurtje moe werd maar meer niet dus mijn conditie was toch nog goed. Dit terwijl ik met mensen ging van de Cios (sport) opleiding die soms al eerder aan het hijgen waren :D:D:D
Terug in de boot kwamen we aan bij een super mooi luxe ressort namelijk Fungu eiland hele mooie huizen om de hangmatten te binden en alles mooi verzorgd wel typisch een toeristen oord. Na onze hangmatten binden, achteraf in een klein hutje en lekker gedoucht en gewassen te hebben in de rivier tijd om te chillen en te eten. Daar nog een hele tijd met John en Erik gekletst die 2 zijn ook zo maf als een deur erg gezellig voor mij dus :) Samen met Judith en Danielle een deal gemaakt met John en Erik namelijk dat wij in hun tentje zouden slapen en hun lepeltje lepeltje in mijn hangmat (is een 2 persoons) met veel wikken en wegen wilde ze dat wel doen, maar niet in 1 hangmat dus oke.
Aangezien iedereen ontzettend moe was op tijd gaan slapen of toch niet? Na wikken en wegen toch niet in de tent gaan slapen dit omdat ze op de grond sliepen zonder matje ofzo en ja dat ligt zeker niet echt super!
De gasten zaten met ze allen een 1 of andere droge Surinaamse film te kijken en aangezien mijn hangmat zo goed als voor de tv hing meegekeken maar was droog en saai en hun maar lachen typisch niet mijn humor.

De volgende dag wel redelijk uit kunnen slapen en was het tijd om spullen te pakken en naar de moedervallen te gaan. Ook hier weer met de boot naartoe en na ongeveer 25 minuten varen waren we er wel. Ook hier weer een jungle tocht van 10 minuten Surinaamse tijd dus 1 uur Nederlandse tijd. De moedervallen vond ik mooi om te zien, maar niet spectaculair had hele hoge watervallen verwacht maar was een soort stroomversnelling. Natuurlijk konden ook hier de foto’s niet ontbreken en een stukje gebied verkennen dus samen met Danielle zijn we de andere kant op gelopen waarna John ons ging zoeken. Met ze 3en terug gelopen merk ik op een gegeven moment dat mijn slipper los zit en ja je raad het al is die kapot mijn bandje om mijn voet dus wordt maar als een echte Jane met blote voeten door de jungle lopen. Het ging redelijk totdat ik mijn kleine teen kei hard tegen een tak stootse, Anne hoorde het en zei doodleuk: ‘maar ik heb nog extra slippers in me tas wil je die soms’ dus dat maar gedaan en liep toch wel prettiger.
Eenmaal weer terug bij onze slaapplek onze spullen pakken omkleden en eten. Ook was Diego gearriveerd om ons te halen, want John en Erik bleven achter voor de volgende gasten die kwamen, en konden we met het vliegtuig naar Paramaribo gebracht worden. Erg leuk en ik zat voorin dus voelde me ook wel een beetje piloot, helaas mocht ik niet sturen, misschien omdat het zulk slecht weer was ik weet het niet. Aangezien het slecht weer was en veel turbulentie hadden werd ik me daar toch misselijk dat ik echt het gevoel had te moeten kotsen, maar mijn eten is toch keurig binnen gebleven dus eind goed al goed.

Na 50 minuten vliegen waren we weer terug nu wachten op het busje en onze reis is jammer genoeg ten einde.

Ik heb echt ontzettend genoten van deze dagen. Het was mooi gezellig met de mensen om mij heen, waar ik nog wel een hard hoofd in had aangezien ik ze ook nog niet echt kende alleen Danielle, maar alles ging goed en gezellig. De natuur zo groen zo mooi ook dat had ik nog nooit in mijn leven gezien vond Indonesië al mooi maar dit sloeg alles! Op naar de volgende trip!

Ohw ja trouwens ook foto's geplaatst van de sportdag (bij eerste berichtje vanuit Suriname)ze zijn erg leuk geworden....